SUBLİMİNAL

Güzel yüzlü oğlan dizilerden aşina. Yüzünde az çapkın bir tebessüm, masum pembe gömlek, vidyo pembe tonlarda açılıyor. Şarkı sözlerini annesi yazmış, öyle diyor girişi. 

Yine bir anneler günü. Herkes coşmuş sosyal medyada, önüne geçmenin imkanı yok. Anneler sel olmuş akıyor önümde, yetmişler, seksenler, doksanlar, bugünler, ananeler, teyzeler akıyor. Araya sıkışmış kayıp, öldürülmüş,tecavüz edilmiş kız haberinin, imar statüsü değiştirilip iskana açılmış cennet köşelerimizin, sokaklara dökülmüş ninelerin, dedelerin banklarda, parklarda, acizleştirilmiş görüntülerinin üzerlerinden çağlıyor.

Şakı söyleyen oyuncuyu sevdiğimden, bu vidyoda duruyorum. Bebelere şeker, çukulata kakalayan reklam cingılı tonlarındaneşeli, komik ve şirin şarkı başlıyor. Üçüncü dizede, çoktan pişman olmuşum, donup kapatamıyorum. Sözleri annesi yazmış güya. Senelerce komşu annelerin hepsinden duyduğumuz, pervasızlığını sorgulamayı bırak, içselleştirdiğimiz, normalleştirdiğimiz türden Türk annesi lafları hepsi.

Sözlerin teker teker ne olduğunun önemi yok. Hepsi kendi başına yanyana gelmiş harfler aslında. Bir sesleri var bir de Türk Dil Kurumu anlamları. Benim kalbimdeki yansımaları olmasa, hepsi masum.

"Gece gündüz özlerim, ilk aşkımdır gözlerin" diyor oğlan annesine.

Gece gündüz neden özleyesin, diyor içim. Manyak mısın, yalancı mı? Beynime kakılmış binlerce plaka oynuyor yerinden. Yavrularını dizinin dibinden ayırmaktan ödü kopan, üç günlük geziye gönderdiğinde, Mars'a göndermiş de, geri dönmesi tarihi belli olmayan bir sonraki roketin kaderine kalmış gibi, yavrumu özledim de özledim, diye eşi dostu bezdiren anneler geliyor aklıma. Sabah akşam özlesin de, hayatının tadı tuzu kaçsın, yediği içtiği , yaptığı haram mı olsun? Ya da yalandan yalandan özlemiş gibi mi yapsın? Onca işin gücün arasında, daralsın, hırsını kutsal anneden alamasın da başkalarına mi dalsın? Neden yapsın? Çocuk da değil ki, koskoca adam mübarek, diyor içimdeki isyankar. 

Normalleştirmeyin şu ileze hallerinizi diyorum sessiz çığlığımda. Kesin şu bağlarınızı zamanı geldiğinde adam gibi...

Senelerce arabeskle uyutulmuş güzel ülkem, kutsal anne öğretisiyle kundaklanmış, o kundağın sakatladığı ruhların çoğu aksak, çoğu ömür boyu hasarlı. Malülen  büyümeye niyeti olmayan ilelebet çocuk ruhlar, güdük ruhlar. 

Ben şarkıda kaybolmuşum, o çalıyor. 

Facebook akıyor. Aralarda tek tük kadın cinayetleri. 

Oğlan şirin şirin, masum masum söylüyor hala:

"Sevgilinle konuş da, arada bir beni ara, beni ara."

Kadın yerine, eskaza Bayan diyeni oyan memleketim uslu uslu dinliyor.