Türkiye batıyor. Yağmur yağıyor bir yandan. Ben klavyede Türkçe karakterleri düşünmeden bulabildiğime seviniyorum. Her zaman bu kadar kolay olamayabiliyor bu harfleri bulma hali. Genelde düşünerek yazdığımda bulamıyorum ve çok sinirleniyorum. Ama şimdi sinirle yazmaya oturduğumda, hızla buluyor harfleri parmaklarım. Benim klavyede Türkçe karakterler tuşların üzerinde yazılı değil. Uzun süredir yazmaya üşenmem de ondandır, şimdi kim arayacak da bulacak şu şyi, veya çyi. Bak apostrofu da bulamadım, apostrofun Türkçesi var mıydı, sıçtığımın soru işareti neredeydi, diye debelenirken, yazmaktan soğudum vallahi.
Ama bugün yazacağım, zira sinirliyim. Yine, böyle bir memlekette doğduğum için sinirim. Vardır sebebi, bak sayesinde olgunlaşmaktasın vs vs gibi telkinlerin sökmediği günlerdeyim. Memleketin bir kısmı hala giyip giyip soyunmakta, dev Trendyol tabelalarında memleketimin güzide tanınmış suretleri, koşun koşun Trendyola, apostrof aranamadı, bulunamadı, diye haykırıyor. Trendyol geçmiş direksiyonuna memleketin, diğer meczuplar mecliste, oyuncak yapmışlar bizi, indir dövizi, çıkar faizi, ya da her neyse, tam tersi...
Diğer yarısı zaten hep akışta... Ne denir bilemiyorum. Aklıma İzel, Çelik, Ercan şarkısı geliyor hep bu akıştayım lafını duyunca. Ateşteyiz biz ateşte, diye haykırasım var, ne akışı lan! Altımızda dev bir kazan! Bak ünlemi buldum sevindim iki kez kullandım. Darısı soru işaretine. Akışlar, şükürler gırla. Herkes ha erdi ha erecek, veya ya ereceksin bu memlekette, ya ereceksin... Sağlıklı beslenmeyi de unutma, mercimekler beklemesi lazım bir gece suda, yoksa zehirleniyorsun, sarımsakları dövünce yemek yok, on dakika da orda bekle... Sağlıklı yaşa, yoksa ölürsün, hatta sürünürsün. Hangi kolajeni neremize sürecektik, yoksa yiyecek miydik...Acı haber, soru işareti hala bulunamadı. Ve diğer acı haber, hepimiz bir gün öleceğiz gençler... Sarımsağı bekletenler de ölecek, sabırsızca hemen lüpletenler de. Bütün dünya takmış bu sağlıklı beslenmeye ama bizdeki kadar uzman yok valla.
Herkes beslenme uzmanı, herkes bir eğitmen. Herkes robot süpürge de alacak, kesin emir, çünkü herkes temiz bu memlekette. Herkes hayvan sever, herkes sokaklardaki kedi köpeklere mama koyacak. Hatta martılara, kuşlara, sineklere, böceklere yemek verilecek. Arkasından gelene kapıyı tutacak kadar insana değer vermeyen halkım, kedi köpekler için canını vermeye hazır.
Geldiler yine bana, anlaşıldığı üzere. Bu iyimser, her şey sonunda çok güzel olacak, bak kadınlar dayanışıyoruz, el ele verip oynaşıyoruz, halleri de geliyor soldan soldan. Koca bir kendini kandırmaca halinde ülke. Körler sağırlar kurmuşlar sofraları, yenilmekte, içilmekte...
Napsınlar, umut da mı etmesinler, diyorum bazen, sağ tarafımdan kalktığımda. Etsinler, bana ne. Ben kendi işime bakarım, bana ne diyorum. Evet evet, iyisi mi ben sadece kendime bakayım. Zaten çemkirdim rahatladım... Gün sayayım bir de... Az kaldı...
Okuyana kosun diye bitiresim de vardı, ama geçti bak... Okuyana sevgiler kıvamına geldim bir kaç paragrafta...
