Ömür boyu hafızaya kazınacak, dünyanın en acı fotoğraflarının ülkesidir onlar...
Çoğumuz öyle bakıyoruz ekranlara… Çaresizlik içinde, kahır içinde…
Bu kilitlenme durumuna aşina güzel ülkem. Bir şeylerin toplu halde farkına varmaya başladığından beri, bu ekrana kilit hali çok tanıdık.
Gezi’den bu yana…
Acı, feryat, figan vardır o ekranda sadece, ve bu günler sürer.
Uyanır uyanmaz, yatana kadar, her fırsatta. Aynı haberler akar durur duvarında. Tekrar tekrar okursun, içini daha çok acıtacak bir başka yeni gönderiye kadar eskileriyle idare edersin.
Bağır, bağır rahatlayamaz kimisi…. Biri bir bağırdı mı, o bin bağırmak ister. Sesi, feryadı artar, ama acısı azalmaz… Nafiledir…
Kimi susar da bakar… Susar, sessizce beğenir umut dolan paylaşımları, tıkladıkça tıklar hepsini, ama ekrandan içine anca eser miktarını taşıyabilir o umududun…Nafiledir.
Kimi de korkuyla bakar. O kadar büyüktür ki o korku, ekrandan gözünü ayırdığı an daha da büyüyeceği için gözleri ayıramaz insan. Ayrılmak ister başından, ama ayrılsa da geçmez o his. Nafiledir.
Bu hisler aynı kişide ara ara yer değiştirir. Bazen bağırarak, bazen içlenerek, bazense çok korkarak bakar…Ruh hali değişse de, kilit hali bakidir.
Araya bazen gündelik hayattan bir şey girer… Bir kutlama, bir güzel haber. Ne! Biri bir yerlerde güzel bir şey mi yaşıyor o anda? Kocaman kocaman kınamalar taşar sağdan soldan. Hak yoktur güzelliklere o toplu kilitlenme anında! Vatan hainidir güzel şey yaşayan da, paylaşan da. Sadece sevdikleri göz yumar bu o anlık densizliğe…Donsa keşke hayat o yas halinde, ama donmaz işte, akar gider zaman kimine güzelliklerini bahşede bahşede...
Paylaşır durursun, bağırır durursun, susar durursun, korkar durursun… Nafiledir…
Dinmez o içindeki yüreksöken acı.
Başka yerde cirit atması zor olan diktatörlerin, adaletsizliğin, kokuşmuşluğun, üçkağıdın, hilenin, hurdanın bayıldığı topraklardır bizim oralar…
Bok yoluna ölmelerin olağan olduğu topraklar…
Ömür boyu hafızaya kazınacak, dünyanın en acı fotoğraflarının çekilebildiği ülkelerdir onlar...
İnsanın elinden güzel anları çalan hain ülkelerdir...
Günlük hayat dertlerini insana çok gören...
Ve bu toprakların az sağındaki, az solundaki bütün benzer halklar bu hissi bilir.
Sadece halklar bilse keşle diyeceğim, zira maalesef ki bu hissi o toprakların kalpsiz efendileri de bilir. Ve bunu bayıla bayıla yönetir…
Ama ne çare bunu dile getirsen de…
Öyle bir yas halidir ki...
Paylaşması zul olan...
Anca bu topraklar bilir…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder